توی زبان‌های مختلف برنامه‌نویسی یه حلقه هست بنام while، کاربردش هم به اینصورته که تا زمانی که یک شرط برقرار باشه، یک سری دستورات اجرا می‌شن و تا اون شرط از حالت درست بودن در نیاد، خط‌های بعد از حلقه اجرا نمی‌شن.
حالا فکر کن هر یک از آدما چند تا حلقۀ معیوب دارن که دارای یک شرط هست و اون شرط هم برای مدّت‌ها برقراره و هرگز روی خوشی دیده نمی‌شه چون با کارهامون باعث شدیم اون حلقه مدام تکرار بشه و دستورِ مخرّبش هم اجرا!
باید حلقه‌های معیوب رو شناخت و کاری کرد که شرط اونها دیگه برقرار نباشه که خط‌های بعدی هم اجرا بشن و در یک حلقۀ درست و موفق قرار بگیریم. و وای به حالِ روزی که مغزمون توی صفحاتِ مختلفی از برنامه‌نویسی‌های ما بگرده و همش به درِ بسته یا همین حلقه‌های معیوب بر بخوره. اونوقت دیگه کار آدمی‌ساختس و دود از سر و کله‌ش بلند می‌شه!!