یه مدّت پیش با دوستم در مورد کار لوازم خانگی صحبت میکردیم که اگه آدم یکم به خودش سختی بده و سفت و سخت یادش بگیره میتونه توی این کار موفق بشه و این حرفها. دوستم میگفت خیلی از خانما چندان بلد نیستن از این وسایل به نحو درستش استفاده کنن و از خواهر خودش مثال میزد که پریز بالای لباسشوییشون کنده شده بوده یا امروز خودم با چشم خودم دیدم که همسر گرامیداره با جاروبرقی کار میکنه و لوله رو گرفته و با اون لولۀ محترم، جاروبرقی رو به مقاصد دلخواهش هدایت میکنه.
تازه اینا فقط ۲ مورد از نابلدبودنِ خانمهای محترم بود :) حالا بیایم و برای این دو مورد راهکار هم بیاریم که بفهمیم چرا این کارها اشتباه هست. در مورد پریز، چون لوازمهای خانگی با مصرف برق بالاتر، یکم دوشاخشون ضخیمتر هست وقتی میخوای وارد پریزشون کنی یکم سخت جا میرن و سخت هم بیرون میان. خب اگه قرار باشه اونها رو بیرون بیاریم پس چه بهتره که با دوتا از انگشتای یک دستمون دوطرفِ پریز رو بگیریم و با دستِ اونیکی هم دوشاخ رو از برق بکشیم. با این کار هم پریز در امان هست و هم دوشاخمون یهویی تک شاخ نمیشه :| اگرچه بهتره کلا دوشاخ توی پریز ثابت باشه ولی بعضی وقتا بخاطر کمبودِ پریز و پُربود وسایل برقی، باید مدام از این کارها کرد.
امّا جاروبرقی. برای اینکه پدرِ لوله در نیاد و خراب نشه، کافیه که یه بند محکم(ترجیحا پارچهای) از جای دستی که روی جاروبرقی هست به بالای قسمت لولۀ استیل وصل کنیم امّا حتما باید طول بند از طولِ لولۀ پلاستیکی کمتر باشه که وقتی جهت رو مدام عوض میکنیم و یا قصد جابجاشدن داریم، به اون بند فشار میاد نه به لوله و این کار باعث میشه که لوله هم خیلی خیلی بیشتر عمر کنه. اگه جایی که گفتم رو متوجه نشدید، این عکس و دو تا نقطۀ قرمزش، میتونه کمک کنه به درک بیشتر:
توی این روزهای سخت و گرونی، هوای وسایلمون رو بیشتر داشته باشیم